Η Φινλανδία θα γίνει η πρώτη χώρα που θα αφαιρέσει όλα τα μαθήματα από το σχολικό πρόγραμμα.
Είστε σίγουροι πως θέλετε να συμπληρώσουν τα παιδιά τη λέξη που λείπει;
Οι σύλλογοι γονέων 6 δημοτικών σχολείων της Αλεξάνδρειας αποφάσισαν να μην δεχθούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία.
Η ελληνική κοινωνία ήταν μια πολυπολιτισμική κοινωνία πολύ πριν την κρίση του 2015, όταν εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες άρχισαν να καταφθάνουν καθημερινά στις ακτές των νησιών του Αιγαίου, νεκροί ή ζωντανοί.
Πολύ πριν το κλείσιμο του βαλκανικού δρόμου και τον εγκλωβισμό 60.000 ανθρώπων σε κέντρα φιλοξενίας ανά την ελληνική επικράτεια, πολύ πριν το κραυγαλέο «Όχι» κάποιων γονιών στο Ωραιόκαστρο για την ένταξη προσφυγόπουλων στα σχολεία των παιδιών τους, στα μεγάλα αστικά κέντρα, πολλά ελληνόπουλα είχαν ήδη καθίσει στα ίδια θρανία με παιδιά διαφορετικών εθνοτήτων, από την Αλβανία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Αλγερία, τη Σομαλία…
Το 132 Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στη Γκράβα ήταν ένα από τα σχολεία που ήρθε αντιμέτωπο με το ζήτημα της συνύπαρξης παιδιών Ελλήνων, προσφύγων και μεταναστών ήδη από τις αρχές της χιλιετίας. Μια δεκαπενταετία και πολύ (εθελοντική) δουλειά μετά, αποτελεί ένα σχολείο πρότυπο ένταξης και ισότητας που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι το «πείραμα» πέτυχε.
Συνύπαρξη επωφελής για όλους
«Αντιλαμβάνομαι τις ανησυχίες των γονιών στο Ωραιόκαστρο αλλά ως εκπαιδευτικοί πρέπει να τους διαβεβαιώσουμε ότι δεν έχουν λόγο να ανησυχούν για τη συνύπαρξη των παιδιών τους με τα παιδιά των προσφύγων, δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα, το αντίθετο μάλιστα, θα είναι προς όφελος όλων» μας είπε ο διευθυντής του σχολείου Πέτρος Χαραβιτσίδης. «Με μεγάλη χαρά είδα ότι οι εκπαιδευτικοί του δημοτικού σχολείου στο Ωραιόκαστρο δεν πήραν αυτή τη θέση, που ήταν θέση κάποιων γονιών, μια μεμονωμένη αντίδραση.
Δεν νομίζω ότι αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη στην ελληνική κοινωνία και στους Έλληνες γονείς.
Να μην ξεχνάμε ότι το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, πέρα από την ηθική του διάσταση, στηρίζεται και σε δεσμεύσεις που έχει η χώρα μας».
"Το δικαίωμα των παιδιών στην εκπαίδευση, πέρα από την ηθική του διάσταση, στηρίζεται και σε δεσμεύσεις που έχει η χώρα μας."
Ο κύριος Χαραβιτσίδης δεν μιλά θεωρητικά ούτε εκ του ασφαλούς. Μιλά ορμώμενος από την πολυετή εμπειρία του στο 132ο Δημοτικό, μια εμπειρία που -εν όψει του προγράμματος ένταξης των παιδιών προσφύγων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα που δρομολογεί το υπουργείο Παιδείας- μπορεί να εµπλουτίσει τη συζήτηση για την προοπτική της διαπολιτισµικής εκπαίδευσης, την οποία οφείλουµε σε όλα τα παιδιά, προς όφελος δικό τους και της κοινωνίας µας.
Προς όφελος των πολυπολιτισμικών σχολείων που αντιμετωπίζουν προβλήματα και αναζητούν λύσεις..
Κάθε αρχή και δύσκολη
Στο Δημοτικό της Γκράβας η πλειοψηφία των μαθητών ήταν και είναι παιδιά αλλόγλωσσα (το ποσοστό ξεπερνά διαχρονικά το 70%) ενώ πολλά παιδιά, Έλληνες και µετανάστες, προέρχονται από ευπαθείς κοινωνικές οµάδες.
Όταν ο κύριος Χαραβιτσίδης ξεκίνησε να εργάζεται στο σχολείο, το 1999-2000 η κατάσταση ήταν δύσκολη: παιδιά εργαζόµενα, σοβαρά µαθησιακά προβλήµατα, συχνές απουσίες από τα µαθήµατα, φαινόµενα µαθητικών διαρροών, Έλληνες γονείς συχνά καχύποπτοι και αρνητικοί στη συνύπαρξη των παιδιών τους µε τόσα «ξένα» παιδιά, µετανάστες γονείς µακριά από το σχολείο, σοβαρές εντάσεις και επιθετικότητα ανάµεσα στα παιδιά αλλά και στους γονείς.
Οι εκπαιδευτικοί, υπό της καθοδήγηση της πρώην διευθύντριας Στέλλας Πρωτονοταρίου και σε συνεργασία και το σύλλογο γονέων, προσπάθησαν να αντιµετωπίσουν την ανοµοιογένεια του µαθητικού πληθυσµού και να µετατρέψουν αυτό που εµφανιζόταν ως µειονέκτηµα σε πλεονέκτηµα για ολόκληρη τη σχολική κοινότητα, μέσα από μια σειρά από δράσεις στις οποίες συμμετείχαν μαθητές, καθηγητές και γονείς.
Προσπάθησαν να αντιµετωπίσουν την ανοµοιογένεια του µαθητικού πληθυσµού και να µετατρέψουν αυτό που εµφανιζόταν ως µειονέκτηµα σε πλεονέκτηµα.
«Το σχολείο εφαρμόζει τέτοιες δράσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μαθήματα μητρικής γλώσσας στα παιδιά προσφύγων και μεταναστών και μαθήματα ελληνικής γλώσσας στους γονείς τους, ενισχυτική διδασκαλία, θέατρο για παιδιά, ήταν μερικές μόνο από τις δράσεις που εφάρμοζε ο σύλλογος διδασκόντων του σχολείου το απόγευμα σε εθελοντική βάση, χωρίς καμία χρηματοδότηση» σημειώνει στο NEWS247 ο κύριος Χαραβατσίδης και προσθέτει πως οι δράσεις αυτές εμπλουτίσθηκαν με το πρόγραμμα «Ανοιχτά Σχολεία» του δήμου Αθηναίων.
«Είχαμε τη δυνατότητα πλέον να συνεργαστούμε με περισσότερους φορείς που βοήθησαν να καλύψουμε μεγαλύτερο αριθμό παιδιών και γονέων, με δράσεις μαγειρικής, χορού, μουσικής, φωτογραφιας κ.α.».
Μαθητές - μεταφραστές
Σήμερα το 80% των μαθητών του σχολείου είναι παιδιά από 17 διαφορετικές εθνότητες, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, δεύτερης γενιάς. Παράλληλα και ενώ βρίσκεται σε συνεννόηση με τη δημοτική Αρχή και το υπουργείο Παιδείας για τη δημιουργία τάξεων υποδοχής για παιδιά προσφύγων, το 132ο Δημοτικό έχει ήδη εντάξει προσφυγόπουλα στις τάξεις του.
Ο διευθυντής μας περιγράφει πως εξελίσσεται ομαλά η όλη διαδικασία με τη συνδρομή όχι μόνο των εκπαιδευτικών αλλά και των ίδιων των μαθητών, ορισμένοι εκ των οποίων λειτουργούν ως μεταφραστές για τα παιδάκια που δεν γνωρίζουν ελληνικά:
«Αυτή τη στιγμή είναι περίπου 15 τα προσφυγόπουλα που ξεκίνησαν πρόσφατα να έρχονται στο σχολείο μας αλλά έχουμε μια ροή αυξανόμενη καθώς αυτή την περίοδο υπάρχει μεγάλη κινητικότητα. Το υπουργείο ετοιμάζει τάξεις υποδοχής για τα προσφυγόπουλα κι αυτό είναι κάτι που ζητάμε και θα βοηθήσει πολύ. Ωστόσο, επειδή το σχολείο έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτά τα θέματα προσπαθούμε οι δάσκαλοι να βρίσκουμε λύσεις μέσα στις τάξεις ούτως ώστε να εντάσσονται τα παιδιά με έναν τρόπο λειτουργικό μέσα στις αίθουσες.
Προσπαθούμε να υπάρχει ένα παιδί από την ίδια χώρα που θα χρησιμοποιηθεί ως μεταφραστής, κάνουμε απογευματινά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας για τα παιδιά των προσφύγων ούτως ώστε να τα υποστηρίξουμε όσο γίνεται περισσότερο. Χρησιμοποιούμε εκπαιδευτικό υλικό που βοηθά στην ένταξή τους και μέσα από την τέχνη, μέσα από βιωματικές δραστηριότητες. Τα καταφέρνουμε σε σημαντικό βαθμό θεωρώ παρόλα αυτά χρειάζεται και η λειτουργία τάξεων υποδοχή και εκπαιδευτικοί που θα υποστηρίξουν πιο ειδικά τα παιδιά αυτά».
"Όλα αυτά τα χρόνια δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα από τη συνύπαρξη παιδιών μεταναστών και προσφύγων"
Ο κύριος Χαραβατσίδης τονίζει πως τα προσφυγόπουλα εντάσσονται πολύ καλά στο περιβάλλον του σχολείου. «Δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα καθώς και τα υπόλοιπα παιδιά τα υποδέχονται πολύ καλά. Ποτέ άλλωστε τόσα χρόνια δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα από τη συνύπαρξη παιδιών μεταναστών και προσφύγων.
Βεβαίως χρειάστηκε κάποιος χρόνος για να μπορέσει το σχολείο να αποδείξει ότι η συνύπαρξη δεν είναι πρόβλημα αλλά κέρδος. Στην αρχή είχαμε προβλήματα και δυσκολίες αλλά σιγά σιγά βλέποντας ότι κανείς δεν κινδυνεύει, το αντίθετο μάλιστα, οι αντιδράσεις κάμφθηκαν σε σημαντικό βαθμό. Σήμερα δεν έχουμε τέτοια κρούσματα σχεδόν καθόλου στο σχολείο, δεν έχουμε κακές αντιδράσεις ούτε από παιδιά ούτε από γονείς. Συνεργαζόμαστε στενά και με το Σύλλογο Γονέων».
Οι ίδιοι οι δάσκαλοι και οι γονείς περιγράφουν ως ιδιαίτερα θετικά τα αποτελέσματα από τις πρώτες ήδη πρωτοβουλίς του σχολείου: Τα παιδιά έρχονταν µε χαρά στο σχολείο, ανέπτυξαν τις µεταξύ τους σχέσεις, ενισχύθηκε η αυτοεκτίµηση και ο αυτοσεβασµός τους, δεν παρατηρούνταν τάσεις αποκλεισµού και περιθωριοποίησης. Όλα τα παιδιά βελτιώθηκαν στα µαθήµατα.
Εκείνα που παρακολουθούσαν τα µαθήµατα µητρικής γλώσσας, βοηθήθηκαν στη γενικότερη επίδοσή τους. Τα παιδιά µε µεταναστευτικό υπόβαθρο εντάχθηκαν ευκολότερα και γρήγορα. Σταµάτησε το φαινόµενο των µαθητικών διαρροών. 5 Σταµάτησαν φαινόµενα βίας, ξενοφοβίας και ρατσισµού ανάµεσα σε παιδιά αλλά και γονείς. ∆ηµιουργήθηκε Σύλλογος γονέων, στον οποίο συµµετείχαν ισότιµα και συνεργάζονταν Έλληνες και µετανάστες γονείς.
Οι γονείς ανέπτυξαν σχέση µεταξύ τους και µε τους εκπαιδευτικούς και υποστήριξαν τις πρωτοβουλίες του σχολείου, συµµετέχοντας ενεργά στις δραστηριότητές του. Επίσης απευθύνονταν στο σχολείο για συµβουλευτική και υποστήριξη. Οι εκπαιδευτικοί απέκτησαν γνώσεις και µεθοδολογικά εργαλεία, ώστε να διαχειρίζονται δηµιουργικά την ετερογένεια του µαθητικού πληθυσµού στις τάξεις του και να αντιµετωπίζουν µε άνεση προβλήµατα που αφορούν στην επικοινωνία τους µε τους γονείς.
Η Παιδεία στο εδώλιο
Βεβαίως η πορεία του σχολείου δεν ήταν απρόσκοπτη όλα αυτά τα χρόνια αλλά συνάντησε και σοβαρά εμπόδια με αποκορύφωμα το απομάκρυνσης της διευθύντριας το Νοέµβριο του 2007. Τότε διακόπηκαν βίαια όλες οι δράσεις καθώς ακολούθησε η ποινική δίωξη της ίδιας και της δασκάλας αλβανικής µητρικής γλώσσας, και κατ’ επέκταση η δίωξη των δράσεων του σχολείου και συµβολικά των εκπαιδευτικών του.
Στη δίκη που έγινε στις 22/1/2010, η διευθύντρια και η δασκάλα αλβανικής µητρικής γλώσσας αθωώθηκαν πανηγυρικά και το Φεβρουάριο η διευθύντρια επίστρεψε στο σχολείο όπου και παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή της και τη διαδοχής της από τον Πέτρο Χαραβιτσίδη.
Ο κύριος Χαραβατσίδης κάνει λόγο για «άσχημη παρένθεση» στην πορεία του σχολείου και τονίζει πως «βγήκαμε πιο δυνατοί από αυτή την περιπέτεια καθώς το σχολείο επαναλειτούργησε με τον ίδιο τρόπο και την ίδια φιλοσοφία επεκτείνοντας ακόμα περισσότερο τις δραστηριότητές του».
Διεθνής αναγνώριση
Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχολείο έχει βραβευτεί στην Ελλάδα και διεθνώς και έλαβε συγχαρητήριες επιστολές από Πανεπιστηµιακά Ιδρύµατα και άλλους φορείς για πολλές από τις πρωτοβουλίες τους. Οι εκπαιδευτικοί παρουσίασαν τη δουλειά τους σε Πανεπιστήµια, στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, σε διεθνή Συνέδρια και έκαναν δηµοσιεύσεις σε επιστηµονικά περιοδικά και βιβλία.
«Πρέπει να πούμε ότι το σχολείο είχε τύχει μεγάλης αναγνώρισης από την εκπαιδευτική κοινότητα και από πολιτικούς χώρους που στήριξαν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την προσπάθειά μας. Το 2012 είχαμε και μια διάκριση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αφού το σχολείο προτάθηκε από το υπουργείο Εργασίας σαν την καλύτερη πρακτική σε εργασιακό χώρο για τη χρονιά εκείνη κι έτσι ήρθε και μια ευρωπαϊκή αναγνώριση της δουλειάς που έχει γίνει στο σχολείο μας» καταλήγει ο κύριος Χαραβατσίδης.
* Οι φωτογραφίες είναι από τον Αγιασμό της Δευτέρας στο 132 Σχολείο Αθηνών στη Γκράβα (Τατιάνα Μπόλαρη / Eurokinissi)
Πηγή: alfavita.gr
Καλημέρα Σχολείο – Καλημέρα Θλίψη.
του Αλέξανδρου Πιστοφίδη
Άνοιξαν τα σχολεία. Για κάποιους ένα ευχάριστο και μοναδικό γεγονός, για τους περισσότερους θλιβερό. Σε μια μακρινή χώρα, στη Φινλανδία, που εδώ και μια δεκαετία οι μαθητές της βγαίνουν πρώτοι σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ (οι δικοί μας τελευταίοι), γιορτάζουν τις μέρες αυτές.. Γιορτάζουν, γιατί μετά από δύο μήνες διακοπών βρέθηκαν ξανά με τους συμμαθητές και δασκάλους - φίλους τους, στη μικρή κοινότητα του σχολείου τους.
Στη Φινλανδία, στα πολυθέσια και ολοήμερα σχολεία θα βρεις παιδιά από 8 μηνών μέχρι 16 ετών.
Όταν εργάζονται και οι δύο γονείς μπορούν να αφήσουν το 8 μηνών και άνω παιδί τους στο σχολείο μαζί με τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Στη μικρή κοινότητα του σχολείου θα βρεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, αφού, σκοπίμως, δεν υπάρχουν ειδικά ιδρυματικά-σχολεία. Θα βρεις βρέφη, να μαθαίνουν από μικρά να συνυπάρχουν με μεγάλους και αναπήρους, όπως στην κοινωνία των μεγάλων, καλλιεργώντας το αίσθημα της ευθύνης και της αλληλεγγύης των μεγάλων παιδιών προς τα μικρότερα και προς τα διαφορετικά.
Στη Φινλανδία γιορτάζουν, γιατί θα βρεθούν πάλι σε σχολεία με σύγχρονα εργαστήρια και αμφιθέατρα, με κλειστά γυμναστήρια και πισίνες, με ειδικές αίθουσες χαλάρωσης και σάουνας, με εστιατόρια με το δωρεάν φαγητό και το σημαντικότερο, γιατί θα μάθουν και θα δημιουργήσουν γνώση με τους δασκάλους - φίλους τους, παίζοντας, συζητώντας και μελετώντας διάφορα βιβλία και όχι ένα υποχρεωτικό σε κάθε μάθημα, όπως στην Ελλάδα (Οι δάσκαλοί μας, ακόμη και να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλίες δημιουργικής μάθησης δεν μπορούν.
Είναι υποχρεωμένοι να δουλέψουν με συγκεκριμένα βιβλία με έναν στόχο: «να βγει όπως-όπως η ύλη», αποστηθισμένη βεβαίως). Τα παιδιά στη Φινλανδία, στις πρώτες έξι τάξεις, κάνουν συχνά τεστ, όχι όμως για να βαθμολογηθούν (να τιμωρηθούν όπως τα ελληνόπουλα) αλλά για να διαπιστωθούν οι αδυναμίες τους ώστε να τους παρασχεθεί εξατομικευμένη ενισχυτική διδασκαλία. Η φιλοσοφία τους είναι, «η βαθμολογία αποθαρρύνει και ωθεί ακόμη περισσότερο στην άρνηση μάθησης τον κακό μαθητή, ενώ επιβραβεύει τον καλό μαθητή, που έτσι κι αλλιώς δεν χρειάζεται την επιβράβευση».
Τα παιδιά στη Φινλανδία μπορούν ήδη από τις πρώτες τάξεις, να επιλέξουν ακόμη και το ημερήσιο πρόγραμμά τους.
Ένα παιδί της δευτέρας δημοτικού, μπορεί μια ημέρα να επισκεφτεί κάποιο μάθημα της τρίτης ή ακόμη και της πρώτης, αν νομίζει πως αυτό χρειάζεται περισσότερο. Τα παιδιά στη Φινλανδία αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, που το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι ανάμεσα σε εκείνο των πρώτων πέντε στον κόσμο, όπως στην Ιαπωνία, Κορέα και Καναδά, όταν έχουν τεστ στα μαθηματικά, φυσική, χημεία, ακόμη και στη γλώσσα τους, επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βοήθημα (βιβλίο με τους μαθηματικούς, φυσικούς, χημικούς τύπους και λεξικό γλώσσας).
Διαβάστε ακόμη: Η καθημερινότητα των μπαμπάδων στη Σουηδία! [photos]
Οι παιδαγωγοί τους δεν έχουν κανένα λόγο να απαιτήσουν από τα παιδιά να μάθουν απ έξω πράγματα, που μετά από μερικές εβδομάδες δε θα θυμούνται. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μάθουν τα παιδιά τους να σκέπτονται λογικά, με κριτική αναλυτική σκέψη, κατανοώντας περίπλοκα νοήματα και αλληλοσυσχετισμούς.
Με λίγα λόγια, τους ενδιαφέρει να αγαπήσουν τα παιδιά τη μάθηση και το βιβλίο για να συνεχίσουν να μαθαίνουν μόνα τους. Με το ζόρι δε μαθαίνει κανείς.
Με το ζόρι μπορείς μόνο να αποστηθίσεις ξένη γνώση, για λίγο καιρό. Όταν το απόγευμα, μετά την ενισχυτική διδασκαλία, οι Φινλανδοί μαθητές πάνε στο σπίτι, αφήνουν τη σάκα με τα βιβλία στο σχολείο. Όλη η υπόλοιπη ημέρα τους ανήκει. Χαίρονται την παιδικότητά τους.
Τεστ για το σπίτι απαγορεύονται.
Η λέξη φροντιστήριο δεν υπάρχει ούτε στο λεξικό τους. Είναι πρώτα στην Ευρώπη στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και τελευταία σε τηλεθέαση. Τα ελληνόπουλα τρέχουν από φροντιστήριο σε φροντιστήριο σαν κουρδιστά πορτοκάλια. Το μόνο που τους μένει μετά, είναι να καθίσουν εξαντλημένα μπροστά στην τηλεόραση μέχρι να τους πάρει ο ύπνος.
Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δε βλέπεις παιδιά με τσάντες να κυκλοφορούν μέχρι τα μεσάνυχτα τρέχοντας σαν τον Βέγγο να προλάβουν το επόμενο μάθημα αποστήθισης, προς μεγάλη ικανοποίηση των φροντιστηρίων.
Είναι δυνατόν αυτά τα τραύματα της χαμένης παιδικότητας να μην έχουν βαθιές και μακροχρόνιες ψυχικές συνέπειες; Τα περισσότερα ελληνόπουλα πάνε άκεφα σε άθλια δημόσια σχολεία, που μοιάζουν σαν γκαράζ αυτοκινήτων. Θα συναντήσουν δασκάλους, στην πλειονότητά τους σκυθρωπούς και δίχως όρεξη, που από τότε που τελείωσαν τις σπουδές τους δεν έχουν ανοίξει βιβλίο. Θα συναντήσουν δασκάλους, για τους οποίους η λέξη εξατομικευμένη προσέγγιση μαθητή με ιδιαίτερα προβλήματα, υπάρχει μόνο στα λεξικά. Θα πρέπει να αποστηθίσουν κακογραμμένα βιβλία πάνω στα οποία θα εξεταστούν. Όποιος έχει την καλύτερη μνήμη ή τις καλύτερες τεχνικές αποστήθισης, όχι απαραίτητα και το καλύτερο μυαλό, θα επιβραβευθεί. Οι κακοί μαθητές θα τιμωρηθούν και θα σπρωχθούν στη μαθησιακή άρνηση. Η μαθητική διαρροή στη χώρα μας, σε κάποιες περιοχές ξεπερνά το 30% , ενώ στη Φινλανδία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Η απάντηση της υπουργού παιδείας τους είναι: «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε έναν μαθητή».
Γιατί αλήθεια συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, στο σημαντικότερο τομέα μιας χώρας όπως είναι η παιδεία, από την οποία εξαρτώνται όλα τα άλλα;
Γιατί βασανίζουμε δίχως λόγο ότι πολυτιμότερο έχουμε, τα παιδιά μας;
Γιατί, ενώ πληρώνουμε τα περισσότερα λεφτά στον κόσμο για την παιδεία (στην παραπαιδεία των φροντιστηρίων), έχουμε μια τόσο άθλια δημόσια παιδεία;
Την απάντηση μας την έδωσε πριν λίγες ημέρες ο κος Βουλγαράκης: «υπάρχουν βουλευτές που τα δίδακτρα που πληρώνουν για τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία είναι περισσότερα από τα εισοδήματα που δηλώνουν στο πόθεν έσχες»!!! Κυβερνώντες και εξουσιάζοντες, που στέλνουν τα παιδιά τους σε πανάκριβα ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά στη δημόσια παιδεία, όπως δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν λεφτά για τη δημόσια υγεία αφού αν χρειαστεί, οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα πάνε στο Memorial. Αυτή είναι η μοναδική εξήγηση και καμία άλλη για τα άθλια δημόσια σχολεία μας. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες προς βλάκες! Στη Φινλανδία, ο γιος του πρωθυπουργού, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού της πολυκατοικίας και του χασάπη της γειτονιάς πάνε στο ίδιο δημόσιο σχολείο. Γι' αυτό και έχουν κάθε λόγο να δίνουν τα διπλάσια ακριβώς λεφτά από εμάς, γύρω στο 7% του ΑΕΠ, για την παιδεία τους.
«Βάση της εκπαίδευσής μας είναι η ισότητα όλων στο σχολείο», λέει η υπουργός τους.
Οι Φινλανδοί αγαπούν την πατρίδα τους, όχι ακροδεξιά και θεωρητικά σαν μια αφηρημένη ιδέα, αλλά σαν ζωντανό οργανισμό. Γι αυτούς πατρίδα είναι πάνω απ' όλα ο λαός τους, οι άνθρωποί τους, τα παιδιά τους…
πηγή:www.superdad.gr
![Ωραιόκαστρο: H συνταξιούχος που είπε «όχι» στον ρατσισμό [βίντεο]](/media/k2/items/cache/642d42e2da7734c89c4d0655b314c89a_L.jpg)
Τις τελευταίες ημέρες, το Ωραιόκαστρο έχει έρθει στην επικαιρότητα, εξαιτίας της απόφασης των γονέων να κάνουν κατάληψη στα δημοτικά σχολεία, αν αυτά δεχθούν προσφυγόπουλα.
Μπορεί οι αντιδράσεις γύρω από το συγκεκριμένο θέμα να συνεχίζονται, ωστόσο είναι παρήγορο ότι υπάρχουν και κάτοικοι της πόλης που λένε «όχι» στον ρατσισμό.
Στις 2 Σεπτεμβρίου, στο δημοτικό συμβούλιο κλήθηκε να μιλήσει η κυρία Χρυρή Περπερίδου, συνταξιούχος μαία, η οποία μέσα τέσσερα λεπτά κατάφερε να αποδομήσει κάθε επιχείρημα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
«Ναι, η κατάσταση είναι άθλια. Ναι, υπάρχουν προβλήματα. Αλλά η γκετοποίηση δεν βοήθησε ποτέ κανέναν και δεν έλυσε κανένα πρόβλημα», τόνισε, μεταξύ άλλων, λέγοντας ότι είναι τιμή της που φρόντισε ανθρώπους με σοβαρά λοιμώδη νοσήματα και ασθενείς με AIDS, κατά τη διάρκεια της ζωής της.
«Γιατί όταν δεν έχεις κριτήρια να δεις ένα σοβαρό πρόβλημα, καταλήγεις σε λάθος συμπεράσματα και σε παρασύρει η άγνοια ή η ημιμάθεια», επεσήμανε. Και σε αυτά στάθηκε, στην άγνοια των γονιών. Πέρα από «κάποια παραληρήματα φασισμού και ρατσισμού, τα οποία αφορούν κάποιους».
Η κ. Περπερίδου βρέθηκε στην Ειδομένη, στο Χέρσο και στα Διαβατά. Εκεί όπου, όπως είπε η κατάσταση «όντως είναι άθλια». «Αν κάνεις γκέτο, το πρόβλημα που φοβάσαι ότι θα αντιμετωπίσεις θα έρθει να σε βρει στην πόρτα σου. Το γκέτο μόνο επιδεινώνει το πρόβλημα. Ούτε εντάσσει τον κόσμο, ούτε αμβλύνει αντιθέσεις ούτε λύνει το πρόβλημα», κατέληξε.
Πηγή: Ωραιόκαστρο: H συνταξιούχος που είπε «όχι» στον ρατσισμό [βίντεο] | iefimerida.gr
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για την απειλή καταλήψεων από γονείς αν τα σχολεία δεχθούν προσφυγόπουλα.
Την παραίτησή του υπέβαλλε ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Δήμου Ωραιοκάστρου, Αθανάσιος Τσολακίδης.
Η παραίτηση του γίνεται στον απόηχο των μεγάλων αντιδράσεων που προκάλεσε η ομόφωνη απόφαση του Συλλόγου Γονέων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου για τη μη ένταξη των παιδιών των προσφύγων στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου αποφάσισε σε έκτακτη γενική συνέλευση, στις 8 Σεπτεμβρίου, τη "μη ένταξη- τοποθέτηση των προσφύγων στο χώρο του σχολείου", προειδοποιώντας πως "σε αντίθετη περίπτωση θα προβούμε στην κατάληψη του σχολικού κτιρίου".
Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Ωραιοκάστρου, Αστέριος Γαβότσης, σε δηλώσεις του στο "Πρακτορείο 104,9 FM" αναφέρθηκε -μεταξύ άλλων- στην πρόταση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου, τα χρήματα τα οποία πρόκειται να διατεθούν για τη μεταφορά των προσφυγόπουλων να δοθούν για τη δημιουργία δομών για την εκπαίδευση των παιδιών αυτών.
Ωραιόκαστρο: Μια συνταξιούχος μαία χλευάζεται και τελικά αποστομώνει τους ρατσιστές ενώ την ίδια ώρα ο δήμαρχος προτρέπει σε βία "Όταν η κυβέρνηση βρίσκει 9 εκατομμύρια ευρώ για τη μεταφορά των μαθητών αυτών, με αυτά τα 9 εκατομμύρια να πάει να νοικιάσει έναν χώρο -που δυστυχώς στην περιοχή μας, λόγω της κρίσης, υπάρχουν πάρα πολλοί- και να κάνει εκεί τις υποδομές" ανέφερε ο κ. Γαβότσης.
Η ανακοίνωση προκάλεσε εκτός από χιλιάδες σχόλια στο ελληνικό ίντερνετ και την παρέμβαση του υπουργείου Παιδείας. Για «προκατάληψη» έκανε λόγο ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, αναφερόμενος στην απόφαση και σε σχετική ανακοίνωσή του αναφέρει, ότι «τέτοιου είδους φαινόμενα, δεν αντιπροσωπεύουν την ελληνική κοινωνία και δεν είναι αποδεκτά».
«Ευτυχώς είναι πολύ μειοψηφική αυτή η αντίδραση, δεν αφορά όλους τους γονείς και όλα τα παιδιά, ούτε τη μεγάλη πλειοψηφία των γονιών και των παιδιών», αναφέρει ο υπουργός και προσθέτει:
«Θέλω να πω ότι στο πρόγραμμα του υπουργείου είναι, τα νέα παιδιά, τα προσφυγόπουλα, το απόγευμα να πηγαίνουν σε τάξεις υποδοχής, έτσι ώστε να μάθουν τη γλώσσα και σταδιακά, να περάσουν μέσα από φιλικές παρέες στην αρχή και μετά, στα μαθήματα των κανονικών τάξεων.
Αλλά σταδιακά. Επίσης, έχουμε λάβει όλα τα μέτρα ως Κράτος και το ΚΕΕΛΠΝΟ και εμείς, για τους αναγκαίους εμβολιασμούς των παιδιών.
Άρα δεν υπάρχει καμία μα καμία σοβαρή αιτιολογία, υπάρχει προκατάληψη».
Ακόμη, ο κ. Φίλης αναφέρθηκε και στη χθεσινή του επίσκεψη στο 132ο σχολείο Αθηνών, μαζί με τον δήμαρχο Αθηναίων, κ. Καμίνη, επισημαίνοντας, ότι είναι ένα σχολείο με 170 παιδιά τα οποία κατάγονται από 17 διαφορετικές πατρίδες.
«Όπως μου είπαν όλοι οι δάσκαλοι εκεί, αυτή η πολυεθνική συνύπαρξη δεν είναι εις βάρος κανενός, αντιθέτως και τα Ελληνάκια και τα ξένα παιδάκια, το ένα βοηθάει το άλλο κι έχουν πολύ καλή απόδοση απ' αυτήν την συνεργασία μέσα στην τάξη», κατέληξε ο υπουργός. Χθες, το LIFO.gr είχε επικοινωνήσει με τον κο Τσολακίδη ο οποίος δεν θέλησε να πάρει θέση για το θέμα και κράτησε αποστάσεις.
Η επιστολή παραίτησής του. Κυρίες / Κύριοι , Εδώ και δεκαεπτά έτη υπηρετώ το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με απόλυτη και αδιαμφισβήτητη συνέπεια , αφοσίωση και διακριτικότητα.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο θέλησα να συμμετάσχω στην Ένωση Γονέων & Κηδεμόνων Ωραιοκάστρου ήταν προκειμένου να προσφέρω στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις υπηρεσίες μου , όντας γνώστης των προβλημάτων των σχολικών μονάδων του δήμου μας. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις όσον αφορά στην ένταξη των παιδιών προσφύγων στα σχολεία , βρέθηκα στη δυσάρεστη θέση να βάλλομαι, χωρίς να έχω τοποθετηθεί ούτε προσωπικά ούτε μέσω της Ένωσης για το εν λόγω θέμα.
Ως εκ τούτου, για λόγους ευθιξία, υποβάλλω την παραίτηση μου από τη θέση του Προέδρου της Ένωσης Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Δήμου Ωραιοκάστρου.
Συνεπώς, από σήμερα Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016, δεν θα συμμετέχω στο Δ.Σ. της Ένωσης και τις αποφάσεις του.
Με εκτίμηση, Τσολακίδης Αθανάσιος
Πηγή: www.lifo.gr
Σήμερα έγινε ο αγιασμός σε όλα τα σχολεία και διανεμήθηκαν τα σχολικά βιβλία στους μαθητές.
Μιας και κάθε σχολική χρονιά είναι ένα νέο ξεκίνημα όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για τους γονείς, βρήκαμε το διδακτικό σχολικό ημερολόγιο για να το εκτυπώσετε.
Καλή αρχή! #πρώτημέραστοσχολείο
πηγή: stratari.gr