Υπάρχουν πολλά site που απευθύνονται σε γονείς. Δεν θα μιλήσω για την αξία του parentbook.gr και την ποιότητα τής πληροφορίας που υπάρχει σ' αυτό, γιατί τη θεωρώ αυτονόητη.
Μεταφέρω εδώ κάτι που συζητάμε συχνά με φίλους: υπάρχουν site για ανθρώπους που πρόκειται να γίνουν γονείς, site που καλύπτουν ηλικίες παιδιών από την εμβρυϊκή, τη βρεφική, νηπιακή ηλικία... μέχρι και για γονείς με παιδιά που τελειώνουν το Δημοτικό. Ως εδώ καλά.
Διαπιστώνουμε όμως ότι οι ιστότοποι για γονείς με παιδιά Γυμνασίου ή Λυκείου είναι πολύ περιορισμένοι. Όσοι υπάρχουν, απευθύνονται περισσότερο στα παιδιά παρά στους γονείς. Και είναι φυσικό βέβαια, αφού το αντιληπτικό επίπεδο των παιδιών σ' αυτές τις ηλικίες είναι τέτοιο που μπορούν μόνα τους να αναζητήσουν και να αξιοποιήσουν τις πληροφορίες και την όποια καθοδήγηση.
Οι γονείς όμως, πού είναι; Όσο μεγαλώνει το παιδί οι γονείς "εξαφανίζονται";
Δεν είναι μόνο θέμα διαδικτυακής πληροφόρησης. Οι γονείς είναι πολύ δραστήριοι και "ανήσυχοι" όταν έχουν παιδιά μικρής ηλικίας: προβληματίζονται, αναζητούν, επισκέπτονται συχνά δασκάλους, ειδικούς παιδαγωγούς, γιατρούς... συνήθως μέχρι το παιδί να φτάσει στο Γυμνάσιο. Από εκεί και πέρα διαπιστώνω μια πολύ σημαντική κάμψη του ενδιαφέροντος!
Τι γίνεται; Ξαφνικά τα παιδιά έχουν μεγαλώσει τόσο που το ενδιαφέρον των γονιών περισσεύει; Ή μήπως σ' αυτή την ηλικία οι γονείς θεωρούν ότι δεν μπορούν να γίνουν και πολλά, ότι κατά κάποιον τρόπο «το παιχνίδι είναι χαμένο»;
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η τελευταία προσέγγιση είναι πέρα για πέρα λανθασμένη. Ακόμα κι αν έχουν γίνει πρόχειρες, απερίσκεπτες, λανθασμένες επιλογές σε προηγούμενες ηλικίες, πάντα υπάρχει καιρός να διορθωθούν και να γίνει μια νέα αρχή! Η διαπαιδαγώγηση είναι σημαντική στις μικρές ηλικίες, αλλά πρέπει να συνεχίζεται και όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει αισθητά.
Σίγουρα τότε θα πρέπει να είμαστε πιο διακριτικοί, λιγότερο παρεμβατικοί, αλλά συνεχίζουμε να έχουμε σημαντικό ρόλο και -το κυριότερο- κάποιες ευκαιρίες να διορθώσουμε παλαιότερες εσφαλμένες επιλογές, να αντιστρέψουμε το κλίμα.
Εδώ εντοπίζω προσωπικά και μια σημαντική διαφοροποίηση του parentbook.gr: απευθύνεται στους γονείς αντιμετωπίζοντας συνολικότερα την ανάπτυξη των παιδιών! Περιέχει ήδη αρκετό αξιόλογο υλικό και για γονείς με μεγαλύτερα παιδιά. Και έτσι πρέπει να είναι.
Πίσω από τη χρήση του κινητού στο σχολείο βρίσκεται ο γονιός. Πίσω από την παραβατική συμπεριφορά του εφήβου βρίσκεται η οικογένεια. Πίσω από τον εθισμό των παιδιών στα παιχνίδια ή το διαδίκτυο (ή ακόμα και σε ουσίες) υπάρχουν οι επιλογές των γονιών. Και σε τόσα άλλα θέματα των μεγαλύτερων παιδιών είναι καθοριστική η προσέγγιση των γονιών, η οποία σχετίζεται άμεσα με τη σωστή ενημέρωση.
Ας μην αφήνουμε λοιπόν «στην τύχη τους» τα παιδιά μας, όταν μεγαλώνουν, κι ας είμαστε δίπλα τους, πιο διακριτικά μεν, αλλά για περισσότερα χρόνια, γιατί συνεχίζουν να μας χρειάζονται!
Γ.Α.
Τα άρθρα που σας προτείνουμε για να θυμηθείτε τι θα πει να είσαι έφηβος:
- Το άρθρο «Τα ψυχολογικά γνωρίσματα των εφήβων» θα σας βοηθήσει να «θυμηθείτε» πώς νιώθει ένα παιδί στην εφηβεία και ποιες είναι οι συνήθεις ψυχολογικές του αντιδράσεις.
- Η μεγάλη πρόκληση για τον έφηβο είναι να βρει ισορροπία ανάμεσα στις ενορμήσεις του και στη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να σταματήσει να είναι το μικρό παιδάκι των γονιών του. Η συνεργάτις του parentbook, Ευτυχία Κατσανδρή (Κοινωνιολόγος-Σωματική Ψυχοθεραπεύτρια), μας εξηγεί πώς βιώνει ο έφηβος αυτές τις προκλήσεις στο άρθρο «Πώς να καταλάβω καλύτερα τον έφηβο που μεγαλώνω».
- Η νευρική ανορεξία είναι μία συχνή διατροφική διαταραχή που παρουσιάζουν τα κορίτσια στην εφηβεία. Διαβάστε στο Α’ Μέρος του άρθρου «Διατροφικές Διαταραχές και Εφηβεία: Ανορεξία» πώς συνήθως ξεκινάει η ανορεξία με μια «δίαιτα», όταν το κορίτσι στην εφηβεία νομίζει πως έχει πάρει λίγα κιλά ή όταν εξαιτίας της αλλαγής του σώματός της (ανάπτυξη του στήθους κλπ) πιστεύει πως έχει παχύνει.
