Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι ένα πενταψήφιος αριθμός ή ακόμα και τετραψήφιος θα επηρεάσει τον τόπο και τον τρόπο ζωής σας για τα επόμενα 4 με 6 χρόνια και με έμμεσο τρόπο ακόμα και το υπόλοιπο της ζωής σας; Και όμως!
Τα μόρια που συγκεντρώσατε και οι επιλογές που κάνατε στο μηχανογραφικό σας δελτίο, σας «τοποθέτησαν» τελικά σε μια σχολή κάπου πιο κοντά ή πιο μακριά από το σπίτι σας, σας «αφαίρεσαν» τον τίτλο του μαθητή και σας πρόσφεραν τον τίτλο του φοιτητή!
Μια καινούρια ζωή ξεκινά για όλους εσάς, τους επιτυχόντες στις Πανελλήνιες Εξετάσεις! Περισσότερα από 70.000 παιδιά ξεκινούν αυτές τις μέρες, ο καθένας με το δικό του τρόπο, την φοιτητική του ζωή. Οι μισοί περίπου από αυτούς θα χρειαστεί να αλλάξουν και τόπο κατοικίας, οπότε γι’ αυτούς, αλλά και τους γονείς τους τα πράγματα θα είναι λίγο διαφορετικά απ’ ό,τι για τους υπόλοιπους..
Η φοιτητική ζωή είναι μια μεταβατική περίοδος και επηρεάζει όλη την οικογένεια, ιδιαίτερα όταν ο φοιτητής θα πρέπει να εγκατασταθεί σε άλλη πόλη. Όσο καλά «προετοιμασμένα» κι αν είναι τα μέλη της οικογένειας γι’ αυτόν τον αποχωρισμό και όσο κι αν ξέρουν τα θετικά στοιχεία που συνοδεύουν αυτή την μετακίνηση, δεν παύει να νιώθουν όλα μια ανησυχία για την καινούρια κατάσταση που θα πρέπει να διαχειριστούν. Και αυτή η ανησυχία για το «άγνωστο» που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν είναι απολύτως φυσιολογική..
Οι γονείς ανησυχούν αν τα παιδιά τους θα τα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του να ζουν μόνα τους: αν θα τρέφονται σωστά, αν θα κοιμούνται αρκετές ώρες, αν θα τα βγάζουν πέρα με τα οικονομικά, αν θα καταφέρνουν με τα πρακτικά ζητήματα της διατήρησης ενός σπιτιού, κτλ. Η ανησυχία των γονέων για όλα αυτά τα ζητήματα είναι απολύτως λογική, όμως θα είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για τα παιδιά τους, να μην επεμβαίνουν, να μην διαχειρίζονται εκείνοι για λογαριασμό των παιδιών τους τα προβλήματά τους και να μην τα φροντίζουν περισσότερο από όσο χρειάζονται. Αντίθετα, καλό θα είναι να κρατούν μια διακριτική στάση και να επεμβαίνουν μόνο όταν τα παιδιά τους το ζητούν. Έτσι, τα βοηθούν περισσότερο να ωριμάσουν, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να εξελιχθούν συναισθηματικά.
Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, ανησυχούν κι εκείνα για το «καινούριο» που καλούνται να ζήσουν. Τα συναισθήματα τους είναι ανάμικτα: ενθουσιασμός και μούδιασμα ταυτόχρονα.. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι η αρχή θα είναι εύκολη.. Χρειάζεται να δώσουν λίγο χρόνο στον εαυτό τους για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, να συνηθίσουν το νέο τόπο, να γνωρίσουν νέους φίλους και να «δικτυωθούν». Σε όλο αυτό το διάστημα, μπορούν να ζητούν τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των δικών τους ανθρώπων (γονείς, αδέρφια, φίλοι κτλ), για τα πρακτικά και όχι μόνο ζητήματα, ώστε να γίνει πιο εύκολα η προσαρμογή.
Η πιο όμορφη περίοδος της ζωής τους έχει ήδη ξεκινήσει.
Νίκη Μπίγγου MSc
Ψυχολόγος – Σύμβουλος Σταδιοδρομίας
