Το Βιβλίο της Γλώσσας της Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ – Δεύτερο Τεύχος περιλαμβάνει μικρά κείμενα.
Τα μικρά αυτά κειμενάκια προσφέρονται για να εξασκηθεί το παιδί στην ανάγνωση. Το παιδί μπορεί να το διαβάσει φωναχτά 2 και 3 φορές. Όμως, αυτό που επίσης χρειάζεται να μάθει το παιδί είναι να «ακούει» και να «επεξεργάζεται» αυτό που διαβάζει, για να το κατανοήσει.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να «προσέξει», να «επεξεργαστεί» και να «κατανοήσει» αυτό που διαβάζει;
Και κυρίως πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό με τρόπο ευχάριστο και διασκεδαστικό;
Το παιδί της Α’ Δημοτικού δεν θα ανταποκριθεί καθόλου, εάν αρχίσουμε να του κάνουμε ερωτήσεις όπως «Λοιπόν, τι κατάλαβες από αυτό που διάβασες; Για ποιον μιλά αυτό το κείμενο;» Όμως, θα μας ακολουθήσει πρόθυμα σε ένα παιχνίδι δραματοποίησης, όπου το παιδί θα εκφραστεί και θα γελάσει.
Μαζί με το παιδί ζωντανέψτε την ιστορία/περιγραφή του κειμένου και βοηθήστε το να μάθει να σκέφτεται για το νόημα των λέξεων. Πίσω από τις λέξεις κρύβονται χρώματα, μυρωδιές, εκφράσεις, διαθέσεις κλπ. Βοηθήστε το παιδί να τα ανακαλύψει.
Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα μάθει να μη βαριέται να σκέφτεται για αυτό που διαβάζει.
---------------------------------------------
Δείτε ένα παράδειγμα με το κείμενο της σελίδας 60 του Βιβλίου της Γλώσσας της Α΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ – Δεύτερο Τεύχος
Πώς θα μπορούσαμε να κινητοποιήσουμε το παιδί να επεξεργαστεί το κείμενο; Δείτε το παιχνίδι που έκανα με την κόρη μου.
- «Λοιπόν, εγώ τώρα είμαι ο κυρ Νικόλας», λέω και αρχίζω να περπατά καμαρωτά, με ψηλά το κεφάλι. (Το πιτσιρίκι γελά κι εγώ απορώ τάχα και συνεχίζω) «Μα, γιατί γελάς; Έτσι, δεν περπατά ο κυρ Νικόλας;» (Η κόρη μου σπεύδει να μου δείξει με το σώμα της πόόόσο σκυφτός είναι ο κυρ-Νικόλας.). «Α, δίκιο έχεις» της λέω «αφού εδώ γράφει ότι η πλάτη του ήταν σκυφτή - τόσο σκυφτή, που η άσπρη του γενειάδα άγγιζε τη γη».
- «Λοιπόν, τώρα εσύ είσαι ο κυρ-Νικόλας κι εγώ είμαι ένα ξένος.» (Κάνω τα μάτια μου σκιστά και λέω) «Τσιν, τσον, τσιν, τσαν, κυρ Νικόλα; Τι θα μου απαντήσεις;» (Το πιτσιρίκι αρχίζει να μου μιλά κινέζικα κι εγώ απορώ τάχα και ρωτώ) «Μα ξέρει ο κυρ Νικόλας κινέζικα;» (Η μικρή σπεύδει να μου απαντήσουν ότι ο κυρ Νικόλας ξέρει τις γλώσσες όλων των ανθρώπων).
- «Λοιπόν, και τώρα θα σου δείξω πού μένει ο κυρ Νικόλας». (Παίρνω χαρτί και μολύβι κι αρχίζω να φτιάχνω σπιτάκι το ένα δίπλα στο άλλο, μέχρι να σχηματίσω ένα μικρό χωριό. Μετά δείχνω στο παιδί το πιο κεντρικό σπιτάκι και του λέω) «Νομίζω ότι ο κυρ Νικόλας μένει εδώ ακριβώς». (Το πιτσιρίκι μπορεί και να συμφωνήσει, πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον δεν έχει προσέξει ή δεν έχει καταλάβει τι θα πει η λέξη ‘απόμερα’. Έτσι, του εξηγούμε τη φράση και κάνουμε κι άλλα παραδείγματα Π.χ. Το σπίτι μας είναι απόμερο ή όχι;)
- «Στην αυλή του ο κυρ Νικόλας έχει μόνο ένα είδος λουλουδιών» λέω και περιμένω να δω την αντίδραση του παιδιού. Έτσι, θα μπορέσετε να ελέγξετε εάν το παιδί έχει καταλάβει την έκφραση ‘όλων των λογιών’.
- «Τώρα εσύ είσαι ο κυρ Νικόλας κι εγώ ένας συγχωριανός σου και σε συναντώ στον δρόμο. Να, τι θα σου πω ‘Α, πα, πα, πάλι αυτός ο κυρ Νικόλας είναι εδώ. Φεύγω πριν με δει και μου μιλήσει’» (Όσο πιο θεατρικά το κάνετε και γελάσει το πιτσιρίκι, τόσο το καλύτερο, για να κρατήσετε και το ενδιαφέρον του. Το αναμενόμενο είναι ότι το πιτσιρίκι θα γελάσει και θα σας πει ‘Όχι, λάθος, γιατί όλοι τον αγαπούσαν τον κυρ Νικόλα’).