Καθώς θα «εκπαιδεύουμε» το παιδί μας να ασχολείται μόνο του με τα μαθήματά του, είναι αναγκαίο να κάνουμε έναν τελικό έλεγχο στο τι έχει κάνει.

• Τι πρέπει να έχουμε υπόψη για να βοηθήσουμε το παιδί, χωρίς να υπονομεύσουμε την αυτονομία που θέλουμε να αποκτήσει;
• Πότε περνάμε στη φάση του τελικού ελέγχου και πώς ζητάμε από το παιδί να μας παρουσιάσει αυτά που έχει κάνει;
• Ποια στάση πρέπει να τηρούμε, εάν ο τελικός έλεγχος δείχνει ότι το παιδί δεν έχει μελετήσει;

Όταν φτάνουμε στο σημείο να κάνουμε τον τελικό έλεγχο στη μελέτη του παιδιού, ας έχουμε υπόψη μας ότι ο σκοπός μας είναι:

•  Το παιδί να μας παρουσιάσει όχι μόνο τι έκανε/έμαθε αλλα και πώς το έκανε/έμαθε.
• Το παιδί να μας μιλήσει για τις απορίες του και το πώς προσπάθησε να τις αντιμετωπίσει.
• Να ενθαρρύνουμε το παιδί να λειτουργεί αυτόνομα και να θεωρεί σημαντική την προσπάθεια που κάνει.

Ο στόχος είναι το παιδί να κάνει τα μαθήματά του και στο τέλος να έρχεται για να δούμε μαζί τι έχει κάνει.

Ωστόσο, επειδή αυτό θα γίνει σταδιακά, ο τελικός έλεγχος ενδέχεται να περιλαμβάνει και επιμέρους ελέγχους. 

Γι' αυτό:

α) κάντε κλικ ΕΔΩ και διαβάστε ποια διαδικασία ακολουθούμε στο πλαίσιο του ελέγχου

β) κάντε κλικ ΕΔΩ και διαβάστε πώς μιλάμε στο παιδί στο πλαίσιο του ελέγχου

Το ενδιαφέρον που δείχνουμε και ο χρόνος που δίνουμε στην παρακολούθηση των σχολικών υποχρεώσεων του παιδιού μας, επηρεάζουν θετικά το παιδί ώστε να μάθει να δίνει προτεραιότητα στην προετοιμασία του για το σχολείο. 

Όμως ο χρόνος και η ενέργεια που δίνουμε πρέπει να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ώστε το παιδί να μάθει να ενεργεί αυτόνομα.

Επειδή μία φράση γονιού όπως "Τώρα που το παιδί ξεκίνησε το σχολείο, ξαναπάω και γω σχολείο. Κάθομαι μαζί του και δεν σηκωνόμαστε από το τραπέζι, αν δεν διαβάσει όλα τα μαθήματα", δείχνει ότι παιδί και γονείς δεν έχουν βρει την απαιτούμενη ισορροπία

Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν ώστε να μην εξαρτάται το διάβασμα του παιδιού από τη δική τους παρουσία δίπλα του.

Η παρουσία των γονιών (ή όποιου άλλου ενήλικα) δίπλα στο παιδί, όταν αυτό κάνει τα πρώτα του βήματα στο σχολείο είναι απαραίτητη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει εξαρχής και συνεχώς να υπάρχει μία δεύτερη καρέκλα για εμάς δίπλα στην καρέκλα του παιδιού, όταν αυτό κάθεται να μελετήσει.

Είναι σημαντικό να ΜΗΝ καθίσουμε δίπλα στο παιδί από την αρχή, γιατί έτσι είναι πολύ πιθανό είτε να μάθει να επαναπαύεται είτε να αισθάνεται ανασφάλεια, όταν φεύγουμε από δίπλα του.

Από το ξεκίνημα του παιδιού στο σχολείο είναι καλό να εδραιώσουμε την εξής πρακτική:

• Μόλις το παιδί κάθεται να μελετήσει στεκόμαστε όρθιοι δίπλα στο παιδί και το βοηθάμε με γενικές κατευθύνσεις για το τι έχει να κάνει (π.χ. του εξηγούμε τις εκφωνήσεις των ασκήσεων) και στη συνέχεια απομακρυνόμαστε. Ακόμα και αν πρέπει να είμαστε στον ίδιο χώρο (γιατί π.χ. το παιδί διαβάζει στην κουζίνα), στεκόμαστε σε άλλο σημείο του δωματίου και μάλιστα ασχολούμαστε με κάτι άλλο παράλληλα, αντί να περιμένουμε πότε θα τελειώσει το παιδί την άσκηση.
• Εξηγούμε στο παιδί ότι θα δούμε αυτά που έγραψε εφόσον έχει κάνει πρώτα ένα πέρασμα στα μαθήματά του, έχει προσπαθήσει να λύσει τις ασκήσεις του, να γράψει τις εργασίες του κλπ.
• Κάθε φορά που το παιδί ζητά να δούμε αυτό που έγραψε, του ζητάμε να κάνει κάτι ακόμα, ώστε να δούμε στο τέλος αυτά που έγραψε συνολικά. Στόχος μας είναι να αυξάνουμε σταδιακά το χρόνο που το παιδί θα "είναι μόνο με τις ασκήσεις του".

Να θυμάστε ότι η δική μας στάση καθορίζει κατά πολύ αυτά που τελικά κάνει ή δεν κάνει το παιδί μας, γι’ αυτό… πρέπει πρώτα εμείς να εμμένουμε στις πρακτικές που προσπαθούμε να εδραιώσουμε στα παιδιά μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι γονείς, εάν το παιδί γυρίζει από το σχολείο και κάθεται να διαβάσει για το σχολείο.... όμως δοκιμάζει τις αντοχές μας και μολονότι ξεκινά να καθίσει μόνο και να μελετήσει,  κάθε τόσο επινοεί διάφορα τεχνάσματα και μας «προκαλεί» να καθίσουμε  δίπλα του για να κάνει τα μαθήματά του;

Κάντε κλικ ΕΔΩ και διαβάστε βασικές συμβουλές για το πώς μπορούμε να αντιδράσουμε σε αυτή την περίπτωση.

Όταν το παιδί κάθεται να διαβάσει τα μαθήματά του για την επόμενη μέρα στο σχολείο, είναι πιθανό να σηκώνεται κάθε λίγο από τη θέση του και να έρχεται να μας κάνει κάποια ερώτηση.

Τι πρέπει να έχουν υπόψη οι γονείς για αυτές τις περιπτώσεις; Πότε και πώς απαντάμε σε αυτές τις συνεχείς ερωτήσεις;

Το βασικό είναι κάθε φορά να διαχωρίζουμε τις ερωτήσεις του παιδιού με κριτήριο την προσπάθεια που έχει κάνει να μελετήσει μόνο του και αναλόγως να ανταποκρινόμαστε.

Κάντε κλικ στις περιπτώσεις που ακολουθούν για να διαβάσετε απλές συμβουλές για το τι πρέπει να κάνουμε:

• Α' Περίπτωση: Ερωτήσεις που μαρτυρούν προσπάθεια από την πλευρά του παιδιού

• Β' Περίπτωση: Ερωτήσεις που δείχνουν την πρόθεση του παιδιού να πάρει από εμάς έτοιμη την απάντηση, χωρίς να έχει προσπαθήσει.

Ακόμα και αν έχουμε εξηγήσει στο παιδί ότι θα πρέπει να κάθεται πρώτα μόνο του να μελετά και στο τέλος να βλέπουμε μαζί τι έχει κάνει, ενδέχεται αυτό να αφήνει κάθε τόσο τη μελέτη του και να πηγαινο-έρχεται σε μας ζητώντας να καθήσουμε δίπλα του.

Κάντε κλικ ΕΔΩ και διαβάστε απλές συμβουλές για το πώς μπορούμε να αντιδράσουμε σε αυτή την περίπτωση.

Ποια στάση πρέπει να τηρούμε εμείς οι γονείς, εάν το παιδί εξαντλήσει το χρόνο που έχει στη διάθεσή του για μελέτη, αλλά δεν έχει μελετήσει;

Κάντε κλικ ΕΔΩ και διαβάστε απλές συμβουλές για το πώς μπορούμε να χειριστούμε μια τέτοια κατάσταση και τι είναι προτιμότερο να κάνουμε.